ท่าอัสสีที่ใครๆรู้จักมีชื่อเต็มๆว่า อัสสี ฆาต (Assi Ghat)
ท่าน้ำแห่งนี้อยู่ทางทิศใต้ของเมืองพาราณสี อยู่ห่างจากมหาวิทยาลัย B.H.U.ประมาณ 1 กิโลเมตร
ท่าอัสสี ถือว่าเป็นท่าน้ำที่มีความสำคัญมากอีกแห่งหนึ่ง เพราะจัดอยู่ใน ปัญจตีรถะ ซึ่งหมายถึงสถานที่แสวงบุญ 5 แห่ง
อันได้แก่ ท่าอัสสี , ท่าทัศอัศวเมธ , ท่ามณิกรรณิกา, ท่าปัญจคงคาและท่าอธิเกศวร
ที่เรียกชื่อว่า อัสสี เพราะตั้งตามชื่อแม่น้ำที่ไหลมาบรรจบกับแม่น้ำคงคา ณ ท่าแห่งนี้
มีตำนานที่บันทึกการกำเนิดของแม่น้ำอัสสีไว้ว่า หลังจากที่ พระแม่ทุรคา ได้ปราบอสูร ชุมภะนิชัมภะ แล้วพระนางได้ขว้างดาบเล่มนั้นทิ้งไป ทำให้ดาบตกลงสู่พื้นโลก ณ ที่ดาบตกลงนี่เองทำให้เกิดเป็นแม่น้ำอัสสีขึ้น
ชาวฮินดูเชื่อกันว่า ถ้าได้มาอาบน้ำชำระล้างบาปที่ท่านี้ จะเกิดบุญมหาศาลเทียบเท่ากับการแสวงบุญ ตามเทวาลัยอันศักดิ์สิทธิ์ทั่วเมืองพาราณสี ท่าน้ำแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1988 โดยกษัตริย์เมืองพาราณสี
ช่วงเวลาบ่ายแก่ๆ ท่าอัสสีในตอนนี้ช่างดูสงบเหลือเกิน
มีผู้คนบ้างก็มานั่งทอดอารมณ์จิบน้ำชา ดูสายน้ำที่เงียบสงบ ในช่วงเดือนนี้อากาศค่อนข้างหนาวแล้ว แต่ก็ยังคงเห็นภาพที่นักบวชบางรูปลงแช่น้ำอย่างสบายใจ
แต่สำหรับชาวต่างชาติอย่างเราที่ยังไม่ค่อยคุ้นเคยกับสภาพอากาศหนาว (อุณหภูมิในตอนกลางวันประมาณ 14 องศา)คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการมานั่งตากแดดอุ่นๆ กินขนม ไปเพลินๆ(เลย์รสคลาสสิคสักถุง รสอื่นยังไม่กล้าเสี่ยง เมาเท่นดิวอีกสักขวดตอนนี้ที่เมืองไทยหาดื่มคงไม่ได้แล้วไม่น่าจะมีขาย อิอิ)
แต่อย่าเพลินจนลืมแบ่งขนมให้กับเหล่าบรรดาลูกแพะและพ่อแม่แพะที่เดินหาของกินอยู่แถวนั้น ขอบอกว่าจับเล่นได้
อ้างอิง
หนังสือวาราณสี มินิอินเดีย
