19 พฤศจิกายน 2552
เมืองพาราณสี
ลักษณะพื้นที่ของเมืองพาราณสี ตั้งคู่ขนานไปกับแม่น้ำคงคา ตัวเมืองใหญ่ตั้งอยู่ห่างจากแม่น้ำคงคาไม่ไกลมาก เป็นศูนย์กลางการค้าและแหล่งผ้าไหมอันลือชื่อของแคว้นกาศีในอดีต ถนนในตัวเมืองพลุกพล่านไปด้วยรถนานาชนิด ผู้คนเดินกันขวักไขว่ และนอกจากนั้นยังมีฝูงสัตว์ เช่น โค กระบือ สุกร สุนัข แพะ แกะ ลา และลิง ต่างก็เดินกันไปตามถนนเป็นประหนึ่งว่าตนก็มีสิทธิ์ใช้ถนนเช่นกันโดยไม่มีการทำร้ายซึ่งกันและกัน ทางทิศตะวันตกของตัวเมือง เป็นที่ตั้งสถานีรถไฟประจำเมืองพาราณสี นับเป็นสถานีรถไฟที่ใหญ่อีกสถานีหนึ่ง มีถึง 10 ชานชาลา สามารถเดินทางไปได้แทบทุกรัฐใน 25 รัฐของอินเดีย การเดินทางระหว่างเมืองและรัฐในอินเดีย ผู้คนนิยมเดินทางโดยรถไฟเพราะค่อนข้างสะดวกรวดเร็ว ไกลออกไปทางชานเมืองข้ามแม่น้ำ "วรณา" หรือ "วรุณะ" ประมาณ 15 กิโลเมตรจะถึงตำบล สารนาถ อันเป็นสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนา นั่นคือสถานที่ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงพระธรรมเทศนากัณฑ์แรก (ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร)หลังจากที่พระองค์ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณที่พุทธคยา
ปัจจุบันเมืองพาราณสีมีประชากรประมาณ 1.4 ล้านคน สินค้าที่ส่งออกสำคัญได้แก่ผ้าพรม ผ้าไหมส่าหรี
เมืองพาราณสีอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเล 80.71 เมตร ช่วงฤดูร้อนอุณหภูมิสูงสุด 48 องศาเซลเซียส ต่ำสุด 32.02 องศาเซลเซียส ฤดูหนาวสูงสุด 15.50 องศาเซลเซียส ต่ำสุด 5 องศาเซลเซียส
อ้างอิง
http://www.panoramio.com/photo/2141477
Siddharth Vihar B.H.U.'98